Rozdział 71

Nathan

Chiny południowe . Chiny południowe . - Cały czas te dwa słowa krążyły mi po głowie . Jak ja mam ich znaleźć ? Tam są tysiące ludzi ! A ja chcę odnaleźć moją trójeczkę . To niemożliwe !

Usiadłem zrezygnowany . Założyłem ręce na szyi i zacząłem myśleć .

- Nathan ... - usłyszałem głos Tom'a - Możesz na mnie liczyć . Pomogę ci ich odnaleźć .

- Dziękuję ... - odparłem ciągle załamany . Myślałem , że wyjechała w mniej zaludnione miejsce . Widać , że nie chce mnie znać . Ani widzieć .

- Ja też ... - powiedzieli chłopaki po kolei .

- Dzięki . Ale to bez sensu . - wstałem strzepując dłoń Parker'a .

- Ale jak to " bez sensu " ?! - krzyknął James .

- Nie damy rady ... Poza tym ... Skoro wyjechała tam , to znaczy , że nie chce abym ją odnalazł . - powiedziałem smutny .

- Ale Jess wie gdzie są . Możemy  ją prosić o adres . Wtedy nie będzie tak ciężko . - podszedł do mnie Siv'a .

- Ona nie powie ani słówka . - stanąłem obok drzwi wyjściowych .

- I co zamierzasz teraz zrobić ? - spytali mnie .

- Napić się , a potem wrócić do mojego starego życia , bez nich . - odparłem i wyszedłem .

Jak powiedziałem , tak też zrobiłem . Upiłem się . Sam nie wiem ile butelek wypiłem . Dwie ? Trzy ? Piłem , chciałem umrzeć .

- Nathan ! - usłyszałem głos Tom'a - Pamiętaj , że masz słabe nerki ! - wrzasnął odbierając mi butelkę wina . Wstałem . Ledwo , ale wstałem .

- Oddaj ją ! - popchnąłem go lekko . Ale nie on , ale ja straciłem równowagę . Zacząłem płakać z bezsilności . Zakryłem twarz dłońmi i kolana podciągnąłem pod samą brodę .

- Stary ... - poczułem ciepłą dłoń Parker'a na plecach - Znajdziemy ich . Obiecuję .

- Obiecuję się tylko wtedy kiedy jest się pewnym , że tak się stanie ... - odparłem strzepując jego dłoń .

- Chłopie ... Wiem , dlatego - OBIECUJĘ , że ich znajdziemy ... - nie wiem czemu , ale uśmiechnąłem się .

- Choć . Położysz się spać , bo od jutra zaczynamy poszukiwania .- powiedział . Pomógł mi wstać i dojść do sypialni , a tam położyć się na łóżku .

Rano

Siedziałem w kuchni z butelką wody oraz z tabletkami w ustach . Miałem strasznego kaca . Coś okropnego . Po chwili do kuchni wszedł Tom i ktoś jeszcze . Podniosłem wzrok aby lepiej się mu przypatrzeć .

- Co ty tu do cholery robisz ?! - krzyknąłem na widok towarzysza Parker'a .

- Chce nam pomóc odnaleźć Abby i dzieciaki .

- Dokładnie ... - potwierdził nasz gość .

- Nie potrzebujemy go ! Damy sobie radę ! JA dam sobie radę . SAM ! - podniosłem się z siedzenia i wpatrywałem się prosto w oczy niechcianego gościa .

- Nathan , ja też nie jestem zadowolony z jego wizyty u nas ... - zaczął brązowowłosy , który stał już obok mnie .

- Dzięki Tom ... - syknął chłopak . Mój przyjaciel spojrzał na niego wrogo i dał mu znak , aby zaczął mówić .

- A wiec panie Nathanie ... - zaraz mu zajebię jak Boga kocham  .

- Sprężaj się , bo nie mam czasu . - warknąłem siadając z powrotem na miejsce .

- Nie chcesz mojej pomocy , to nie .. - chciał już wyjść ,ale zatrzymałem go .

- Mów .

- Czyli chcesz ? - swój wzrok wbił we mnie i Parker'a , który stał obok i przyglądał się nam obojgu .

- Niczego takiego nie powiedziałem . Mówisz , czy idziesz ? - warknąłem ponownie . Nie trawiłem gościa , zbyt dużo krzywdy wyrządził mi i Abby oraz naszym przyjaciołom .

- Masz .. - podał mi skrawek papieru .

 11 1 15 21 16 15

 

 7 17 1 15 7 24 8 16 17

 

   16 20 9 5 14

 

- Po co mi te cyfry ? - spytałem - Żarty sobie robisz chłopczyku ?! - wstałem i zacisnąłem pięści tak mocno , jak tylko mogłem .

- To przyszło mi pocztą . Nie wiem od kogo i co oznaczają te cyferki . - odparł całkiem opanowany . Widziałem jednak w jego oczach strach . Niech się boi . Ma kogo ...

- Podejrzewam , że może to mieć coś wspólnego z Abby ... - dodał po chwili .

- To my zajmiemy  się poszukiwaniem jej i dzieci , a ty ... Zaopiekuj się cyferkami . - podszedłem do drzwi - Jak coś znajdziesz to daj znać ...

- Ale Nath ! - usłyszałem za sobą głos Parker'a - On może nam pomóc .

- Jestem pewien , że nie robi tego bezinteresownie ! Miał zniknąć z naszego życia ! Na zawsze ! - stanąłem na przeciwko Tom'a - Po cholerę żeś go tu sprowadzał .

- On sam przyszedł ... - powiedział pewny siebie brunet .

- Sami damy sobie radę ... - zacząłem cicho - Powiedział ci czego chce w zamian ?

- Nic wielkiego ... - podrapał się pogłowie .

- Ile ? - spytałem .

- Co ile ? - zapytał nieprzytomny Thomas .

- Ile chce pieniędzy ? - starałem się być opanowany i spokojny .

- Nie chcę pieniędzy ... - usłyszałem głos zainteresowanego .

- A czego ? - czego on może chcieć ? Kasy nie , więc co ? - Trawki ? - zaśmiał się na moją propozycję .

- No kurwa wysłów się do jasnej cholery ! - ponownie zaczął warczeć . To wszystko źle na mnie wpływa . Zacząłem pić , a nie powinienem . Abby oddała mi nerkę , a ja tak po prostu to olewam . Poza tym , jestem uzależniony . Tak troszkę ... Piłem kiedy nie było przy mnie Abby i jeszcze przed porwaniem jej . Kiedy wywalono mnie z pracy . Pewnie wtedy coś musiało się stać z nerkami .

- Chcę zobaczyć Abby ... i znów być jej bratem ... - powiedział

____________________________

Oto rozdział 71 ^^

Zasmucę Was na samym początku bo rozdziały przewiduję RAZ w tygodniu , mniej więcej takiej długości . Będą dodawane ZAWSZE w.......................... czwartki ! :) Tak jak dzisiaj ♥

Już wiecie kto przyszedł do chłopców z propozycją pomocy ?

Może ktoś z Was zozszyfrował szyfr , albo wie na czym polega ? :)

Piszcie Kochani ♥

Maja♥

Widzimy się w czwartek !